اثر فعاليت بدني روي جريان خون در قسمت هاي مختلف ريه:

افزايش جريان خون در طي فعاليت عضلاني در تمام قسمت هاي ريه صورت مي گيرد.اين افزايش در قله ريه ممكن است 700 تا 800 درصد صورت ميگيرد. اين افزايش جريان خون در قاعده ريه ممكن است بيش از 200 تا 300 درصد نباشد. دليل بروز اين اختلافات آن است كه فشار هاي عروقي ريوي در جريان فعاليت عضلاني درست به اندازه كافي بالا مي روند تا تمامي ريه را بصورت مداوم در جريان دوره قلبي، فشار مويرگي حبابچه اي بيشتر از فشار هواي حبابچه اي باشد.

اثر افزايش بدون ده قلبي روي گردش ريوي در جريان فعاليت عضلاني سنگين:

در فعاليت هاي عضلاني سنگين(HIT) جريان خون در ريه ها تا 7 برابر افزايش مي يابد. اين جريان خون اضافي از سه راه در ريه ها جا داده مي شود:

1-    با افزايش دادن تعداد مويرگ هاي بازگاهي تا 3 برابر

2-    با مستع كردن تمام مويرگ ها و افزايش دادن سرعت جريان خون در هر مويرگ به ميزان بيش از دو برابر

3-    با افزايش دادن فشار شريان ريوي

خيز (ادم)  ريوي:

خيز ريوي به همان روشي ايجاد خيز در ساير نقاط بدن بوجود مي آيد.

هر عاملي كه باعث بالا رفتن فشار مايع ميان بافتي ريوي از محدوده منفي به محدوده مثبت شود باعث پير شدن ناگهاني فضا هاي ميان بافتي و حبابچه ها بوسيله مقادير زياد مايع آزاد خواهد شد.

شايعترين علل خيز ريوي به شرح زيرند:

1-    نارسايي قلب چب يا بيماري هاي دريچه ميترال كه نتيجه آن افزايش فشار وريدي ريوي و فشار مويرگي ريوي و ريخته شدن سيل آساي مايع به داخل فضاهاي ميان بافتي و حبابچه ها است.

2-    آسيب غشاي مويرگي ناشي از عفونت ها (مثل ژنوني و استنشاق مواد آسيب رسان از قبيل كلر و يا گاز دي اكسيد گوگرد)

مايعات در حفره جنبي:

بطور طبيعي هنگامي كه ريه ها در جريان تنفس طبيعي بزرگ و كوچك مي شوند در داخل حفره جنبي به جلو و عقب مي لغزند، براي سهيل كردن اين كار يك لايه بسيار اندك از مايع موكوئيد بين جنب ديواره اي و جنب احشايي قرار دارد.

ترشح جنبي Effusion   به معني تجمع مقادير زياد مايع آزاد در فضاي جنبي است.

منبع : mohsendavoodi.blogfa.com/post-72.aspx